 klaar om in te stappen |
Den Haag - Maasvlakte - Brielle
23 oktober 2012 in de Robin Ecoflyer
|  het circuit in Rotterdam
|
 zelf vliegen.... |
|
Enige tijd geleden werd ik door Wim Kabouw van de
Stichting Vrienden van de Plantage geraadpleegd over de mogelijkheid om een van de mensen van de Plantage
haar eerste vliegtocht te laten maken. De Plantage is een verzorgings huis in de Briel voor ( meestal ) ouderen die wat hulp nodig hebben in hun dagelijkse doen en laten.
De stichting Vrienden.. zorgt ervoor dat individuele wensen ook in vervulling kunnen gaan, en zo ook deze wens van mevrouw Gout ( 74 ), een keer echt vliegen !
Na enkele voorbereidende besprekingen was het voor mij duidelijk, dat dit moest kunnen. Dus datum afgesproken en vliegtuig geboekt, en duimen voor mooi weer.
23 oktober moest het dan gebeuren, het was al dagen mistig en nevelig, niet echt vliegbaar weer, maar vandaag zou het beter worden. en inderdaad de mist trok op en bij de middag
waren de condities boven de VFR limieten. We kunnen gaan ! Grote vreugde natuurlijk op de Plantage, nu gaat het gebeuren. Om 12 uur op de club en omstreeks 13.00 uur vliegen.
Ik had het vliegplan voor de zekerheid op 13.30 gezet, het loopt altijd wel uit.
Ik was al voor twaalf op de club, de Robin SVT was nog in de lucht voor een instructie vlucht.
En om twaalf uur kwamen mijn gasten binnen. De voorzitter van de stichting, Joop van Doren, de begeleidster van mevr Gout, Cecile Verberne, en mevr. Iet Gout zelf natuurlijk. De afgelopen dagen had ik nagedacht over deze vlucht, niet zozeer over het vliegen, maar over hoe we deze passagier aan boord zouden krijgen. Het instappen in een Robin is even wat anders dan een 737 inlopen. De Robin is een badkuip met vleugels, daar plof je niet zomaar in. Maar ik had mijn plan gemaakt en een belangrijk hulpstuk meegebracht, een opstapje ! Dit moest dienen om op de vleugel te kunnen stappen, en daarna om op de stoel tijdelijk als 'hoge instap' te functioneren zodat de benen gemakkelijk naar binnen gedraaid kunnen worden. Hoe zou dat gaan werken ? |
 onze vliegclub |
 de route in kaart gebracht |
|
Nadat iedereen zich op de club genesteld had werd de vlucht doorgesproken met alle ins en outs. Omdat het ondertussen alweer half een was, moest er natuurlijk nog even gelunched worden.
Jammer dat de clubbar nog niet open was. Maar niet getreurd, de voorzitter ging even een paar broodjes halen in het vliegveld restaurant. Nu gaat de bediening in dat restaurant niet zo
snel ( eufemisme ! ) waardoor er lang gewacht moest worden. Onderwijl was de SVT binnen gekomen, helaas met een lege tank zodat we ook nog even zouden moeten tanken.
Na de snelle lunch was het dan toch zover. We gaan ! Hesjes aan en instappen maar. Het opstapje gaat werken. Ik doe eerst voor wat ik bedacht heb, nu nog een kwestie van nadoen. En het gaat wonderbaarlijk goed. Zeker ook door de goede hulp van Cecile die als begeleidster meevliegt. Iedereen zit en nu de headsets opzetten en uitproberen. Prima. Dan gaan we starten en taxien naar de tankopstelplaats. De tankwagen is snel ter plaatse en ik laat de tank voor 3/4 vullen. Zo voldoen we precies aan de berekende weight en balance. Het loopt tegen twee en nu gaat het dan toch echt gebeuren, taxieen naar V4 van runway 06, we doen de runup en we gaan meteen de lucht in, het gaat goed alsof het de normaalste zaak van de wereld is. We hebben een hotel departure. Het kassen gebied is imposant. De lucht is super stabiel, dat heeft wel het nadeel dat het zicht niet optimaal is, maar het vliegtuig ligt als een strijkplank zo stil, en dat is wel zo prettig voor de passagiers. Na Whiskey meld ik me aan bij Amsterdam Information, de QNH is 1024 ( barometerstand) en ik geef mijn geplande route door. Geen probleem. |
 we komen ogen tekort |
 in de cockpit |
|
We vliegen langs de kust naar het noorden tot aan den Haag. Draaien om de Pier en gaan even over de stad. Het vroegere woonadres van mevr. Gout vinden we niet ( ook niet echt gezocht...) We draaien terug naar de kust en vliegen zuidwaarts naar de Maasvlakte. We maken een grote bocht om de nieuwe maasvlakte heen op 1300 voet. Het is een prachtig gezicht. Onder ons door zie ik het vliegtuig van de Coastguard, op 500 voet zie ik op mijn TCAS. Op de radio hoor ik hem melden dat hij mij in het vizier heeft. Amsterdam antwoordt dat dit een 'unidentified' aircraft is, niet aangemeld en op 1300 voet zit. Ik kijk op mijn TCAS en concludeer dat dit alleen op mij betrekking kan hebben. Ik geef Amsterdam meteen repliek, want ik heb me wel aangemeld, heb squak 7000 opstaan in mode Sierra, dus dat je het maar weet. Amsterdam antwoordt met een droog 'Roger'. Ik ben het in ieder geval kwijt. We genieten nog steeds en we schakelen over naar Rotterdam Tower om via Den Briel weer de CTR in te vliegen. Een rondje Brielle om even van bovenaf op De Plantage te kijken, dan nog een rondje Vierpolders om nog een paar tennissers te groeten op de tennisbaan, en daarna weer richting de city. Ik zie een politie helicopter op de ILS van 06 en krijg van de Tower de opdracht om achterlangs te kruisen. Geen probleem. Rechtstreeks naar de Euromast en daarna Pappa for landing. Het uurtje zit er weer op, het gaat erg snel. De landing is via overhead en lefthand downwind voor runway 06. Ik zet de passagiers zachtjes op de baan en we taxieen terug naar de club. Wat een belevenis, we zijn alle drie opgetogen over de vlucht. Nu we op de club staan, komt er nog een moeilijk moment, namelijk het uitstappen. Ik gebruik hetzelfde hulpmiddel als bij het instappen, het opstapje. Het is even wat passen, trekken en duwen, maar het lukt. Iedereen staat weer met beide benen op de grond en we kunnen gaan napraten. De foto's zijn gemaakt, de gps heeft de route geregistreerd en die gaan we op de kaart afdrukken. Zo kan alles wat gemakkelijker herinnerd worden, er zal nog lang over nagepraat worden. In ieder geval heeft mevr. Gout de krant gehaald, kijk maar hier .
|
